Szlifierka kątowa, znana także jako fleks, diaks czy też boszówka jest jednym z podstawowych elementów wyposażenia warsztatu utrzymania ruchu. Poszczególne rodzaje tarcz stosowane w tych urządzeniach służą do wykonywania różnych czynności – głównie cięcia i obróbki powierzchni. Mimo pozornych podobieństw tarcze mogą się istotnie różnić parametrami i co z tym idzie – cenami.
Tarcze do szlifierek kątowych wywodzą się praktycznie z dwóch różnych narzędzi – ze szlifierek oraz pił tarczowych. Szlifierka stała się narzędziem ręcznym, dzięki temu zyskała na operatywności, natomiast wymusiło to na konstruktorach tarcz niezbędną miniaturyzację (trudno wyobrazić sobie pracę narzędziem z zamocowaną typową tarczą szlifierską ze szlifierki stołowej) wraz z takim zaprojektowaniem narzędzia, aby było ono wytrzymałe i nie groziło wypadkiem podczas pracy. Z kolei skoro już dysponujemy narzędziem o dużej prędkości obrotowej, z powodzeniem można zastosować tarcze do cięcia. Oczywiście i w takim przypadku konstrukcja nieco różni się od typowej piły tarczowej (zwłaszcza w kontekście większej różnorodności możliwych do cięcia materiałów).
Dobór tarczy
Podstawowy podział tarcz szlifierskich do szlifierek kątowych wyróżnia tarcze do cięcia oraz do szlifowania. Budowa tarczy jest uzależniona od tego, do jakiej operacji tarcza będzie miała zastosowanie. Pierwszy rodzaj, czyli tarcze do cięcia są dyskami o małej grubości, do ok. 3–4 mm. Powierzchnią roboczą tarczy jest krawędź krążka. Kąt pracy to 90°. Służą one do przecinania, wykrajania oraz nacinania powierzchni różnego rodzaju. Niewłaściwy dobór tarczy skutkuje nadmiernym zużyciem tarczy oraz ryzykiem jej uszkodzenia.