ArcelorMittal Poland informuje, że firma podjęła decyzję o przeanalizowaniu zasadności remontu wielkiego pieca nr 2 w Dąbrowie Górniczej. Decyzja wynika z niepewności związanej z unijnym systemem handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) na czwarty okres rozliczeniowy (NAP4), który ma zostać uzgodniony w połowie tego roku.
Cykl życia wielkiego pieca nr 2 w dawnej Hucie Katowice, obecnie dąbrowskim oddziale ArcelorMittal Poland, dobiegnie końca w drugiej połowie 2018 r. Oznacza to, że właśnie teraz powinny się rozpoczynać przygotowania zmierzające do opracowania projektu remontu instalacji i złożenia zamówień na poszczególne komponenty. Jednak w związku z niepewnością co do kształtu czwartego okresu rozliczeniowego (lata 2021–2030) unijnego systemu handlu uprawnieniami (EU ETS), o którym Komisja Europejska zdecyduje w połowie bieżącego roku, firma postanowiła przeanalizować ekonomiczną zasadność tego remontu.
Obecna propozycja Komisji Europejskiej w sprawie EU ETS zagraża konkurencyjności hutnictwa nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie. W związku z nierealnym benchmarkiem (punktem odniesienia) dotyczącym poziomu emisji dla branży hutniczej, który jest nieosiągalny nawet dla najbardziej efektywnych zakładów, braki uprawnień do emisji CO2 będą dotkliwe. Przemysł hutniczy to jedyny sektor, dla którego benchmark nie odzwierciedla aktualnych wyników najlepszych zakładów. Dodatkowo, przewidywana cena uprawnień do emisji za tonę CO2 w nowym okresie może osiągnąć 30 euro. To przyczyni się do zwiększenia kosztów produkcji, gdyż wyprodukowanie jednej tony stali płynnej wiąże się z emisją ok. dwóch ton CO2.
Sanjay Samaddar, prezes zarządu ArcelorMittal Poland, powiedział: – Od początku obecności ArcelorMittal w Polsce zainwestowaliśmy 6 mld złotych. Zmieniliśmy polskie hutnictwo, poprawiliśmy wydajność i konkurencyjność, rozszerzyliśmy asortyment oraz uruchomiliśmy nowe instalacje w regionie, w którym prognozowany popyt na stal w dłuższej perspektywie będzie się utrzymywał na dobrym poziomie. W ubiegłym roku zmodernizowaliśmy wielki piec w naszej hucie w Krakowie. W przyszłym roku generalnego remontu będzie wymagał wielki piec nr 2 w Dąbrowie Górniczej. Jednak w związku z niepewnością co do kształtu czwartego okresu rozliczeniowego w ramach systemu EU ETS, który będzie wiązał się ze znacznymi kosztami po roku 2020, nie mamy w tej chwili pewności, czy tak duża inwestycja będzie miała ekonomiczne uzasadnienie.
Olbrzymie nakłady inwestycyjne poniesione przez ArcelorMittal Poland i transformacja branży hutniczej mogą pójść na marne, jeśli europejscy producenci stali będą zmuszeni ponieść dodatkowe koszty, które nie będą miały zastosowania do producentów stali z innych części świata, sprzedających wyroby stalowe na rynkach europejskich. Ogromną szkodą byłoby, gdyby popyt na stal w Polsce nie mógł być zaspokojony przez działające tutaj zakłady. Nowe propozycje w zakresie ETS dadzą bowiem przewagę konkurencyjną producentom stali działającym poza Europą, co w sytuacji nadpodaży i niskich marż może spowodować, że część europejskiego przemysłu stalowego, włącznie z działalnością ArcelorMittal w Polsce, stanie się niekonkurencyjna.
– Jeśli nowa propozycja ETS zostanie zaakceptowana w obecnej formie, a mamy naprawdę nadzieję, że tak się nie stanie, to wstępne kalkulacje, których dokonaliśmy, pokazują, że praca dwóch wielkich pieców w Dąbrowie Górniczej może być po prostu nieopłacalna. Rozumiemy potrzebę przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną i chcemy wnieść w ten proces swój wkład, jednak wszelkie akty legislacyjne powinny brać pod uwagę globalny charakter obrotu stalą, a nie wspierać producentów spoza Europy w budowaniu ich przewagi konkurencyjnej. Mamy nadzieję, że do ostatecznej uchwały zostaną wprowadzone poprawki, które pomogą lepiej chronić europejski przemysł. Dopóki jednak nie mamy pewności co do jej ostatecznego kształtu, musimy być rozważni. Dlatego przeanalizujemy ekonomiczną zasadność remontu wielkiego pieca nr 2 i innych projektów inwestycyjnych w dąbrowskim oddziale oraz w zdzieszowickiej koksowni, która dostarcza koks do Dąbrowy Górniczej. Poddamy analizie różne scenariusze konfiguracji zakładów w tych dwóch lokalizacjach – dodał Sanjay Samaddar.
Wielki piec to instalacja, w której z rudy żelaza, przy udziale koksu jako paliwa, powstaje surówka żelaza. Surówka i złom wykorzystywane są w stalowni do produkcji stali. Wielki piec wymaga okresowych remontów, które wynikają z amortyzacji jednostki. Koszt takich remontów jest znaczny, dlatego decyzje o ich realizacji powinny być ekonomicznie uzasadnione dla całego cyklu życia instalacji.
Od prywatyzacji Polskich Huty Stali w 2004 roku, ArcelorMittal Poland zainwestował w swoje zakłady ponad 6 mld złotych, modernizując każdy etap produkcji stali zarówno w części surowcowej, jak i przetwórczej. Firma jest zatem dobrze przygotowana do tego, by zaspokoić rosnący popyt na stal w Polsce. W Krakowie znajduje się najnowocześniejsza obecnie walcownia gorąca blach w Europie, a Dąbrowa Górnicza jest jednym z niewielu miejsc na świecie, gdzie produkuje się 120-metrowe szyny. Całkiem niedawno firma zakończyła realizację pakietu inwestycyjnego w swoim krakowskim oddziale. Wartość projektów wraz z modernizacją jedynego działającego tam wielkiego pieca przekroczyła 500 mln złotych. Inwestycje ArcelorMittal Poland wpłynęły również na zmniejszenie oddziaływania firmy na środowisko – od roku 2004 koncern ograniczył emisję pyłów o 30 proc., a emisję CO2 o 25 proc. Obecnie firma koncentruje się na dostosowaniu swoich instalacji do nowych, rygorystycznych wymogów dyrektywy unijnej o emisjach przemysłowych, które w Polsce zaczną obowiązywać w 2018 r. Szacowana wartość tych inwestycji to 1 mld złotych. Niektóre z nich zostały już ukończone, jak modernizacja systemu odpylania wielkiego pieca w Krakowie czy modernizacja wydziału węglopochodnych w Zdzieszowicach.
Źródło: ArcelorMittal Poland
